در دام  حادثات ز کس  یاوری  مجوی  /  بگشا گره به همت مشکل گشای خویش

سعی طبیب، موجب درمان درد نیست  /  از خود طلب دوای دل مبتلای خویش

بر عزم خویش تکیه کن ار سالک رهی  /  واماند آن که تکیه کند برعصای خویش

گفت آهویی به شیر سگی در شکارگاه  /  چون گرم پویه دیدش اندر قفای خویش

کای خیره سر بگرد سمندم نمی رسی  /  رانی و گر چو برق به تک بادپای خویش

چون من پی رهایی خود می کنم تلاش  /  لیکن تو بهر خاطر فرمانروای خویش

با من  کجا   به پویه  برابر  شوی  از  آنک  /  تو بهر غیر پویی و من از برای خویش